- qonaq
- قوناقトウモロコシ黍, 高粱
Modern Uyghur-Japanese dictionary. 2009.
qonaq
Look at other dictionaries:
qonaq — is. 1. Görüşmək üçün və ya başqa bir məqsədlə birinin evinə gələn adam. . . Naçalnik yanına gələn qonaqlar ilə düşmüşdülər Hacı Namazalının evində. C. M.. Qonaqlar üçün papirosla maxorka da gətirilmişdi. M. Hüs.. Qonaq etmək (eləmək) –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qonaq-qara — is. dan. Qonaq(lar). Onun həmişə qonaq qarası olur … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qonaq-qaralı — sif. dan. Həmişə qonaqları olan. Qonaq qaralı ev … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zeyf — ə. qonaq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mehman — is. <fars.> Qonaq. Bir iki gün ki, sənə, ey nigar, mehmanəm; Nolur əgər tutasan hörmətin bu mehmanın? S. Ə. Ş.. Mehman etmək (eləmək) – qonaq etmək, qonaq saxlamaq. Qədəm basıb bizə gəlsin nagahi; Bir gecə mən onu mehman eyləyəm. M. P. V..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müsafir — is. <ər.> 1. Səfər edən, səfərə gedən; səyahətə çıxan adam; səyahətçi. Keçdi çox illər, olmadı orda; Bir müsafir gəlib sirab olsun. A. S.. 2. Mehmanxanalarda, karvansaralarda və s. də müvəqqəti yaşayan adam. Tiflisdə İsmailiyyə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aşıpişi — (Basarkeçər) qonaq qonaq (uşaq oyunu adı). – Ana, aşıpişi oyunurdux … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
əkrəmüzzeyf — ə. ən hörmətli qonaq; çox alicənab qonaq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
çağırılmaq — «Çağırmaq»dan məch. İclas çağırılmışdı. İclasda bircə məsələ müzakirə edilirdi. M. S. O.. Bəndalı təqsirini etiraf etmədiyi üçün təzə şahidlər çağırılmışdı. M. C.. ◊ Çağırılmamış qonaq – dəvətsiz olaraq bir yerə gəlmiş, yaxud arzu olunmadığı və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çağırmaq — f. 1. Birinin adını, yaxud təxəllüsünü, ləqəbini ucadan deyərək yanına gəlməsini, yaxınlaşmasını, ya da cavab verməsini istəmək. Birdən: – Ərbab! – deyə, birinin arxamdan alçaq səslə məni çağırdığını eşitdim. S. H.. Mahirə . . durna boğazını… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
